ભગવાન શ્રીકૃષ્ણએ ગીતામાં કહ્યું છે છે કે માનવ શરીરમાં 9 મુખ્ય દરવાજા છે. જીવનમાં સારા કાર્ય કરનારા મહાન આત્માઓ આંખો, નાક, મોં અને કાન જેવા શરીરના ઉપરના દ્વારથી સ્વર્ગમાં જાય છે. તેથી એવું કહેવામાં આવે છે કે જો કોઈ વ્યક્તિનું નાક મૃત્યુ સમયે થોડું આડુ થઈ જાય એટલે કે તેનો પ્રાણ નાકમાંથી નીકળે છે. આ રીતે આંખ બંધ ના થવી, કાન ખેંચાઈ જવો અથવા મોઢું ખુલ્લું રહી જવું એ પણ આ જ દર્શાવે છે.
જે સત્પુરુષ મૃત્યુ સમયે મળ-મૂત્રનો ત્યાગ નથી કરતા તે સ્વર્ગમાં જાય છે. જ્યારે પાપી અને ખોટું કામ કરનાર લોકોમાં આત્મા અંતિમ સમયમાં યમદૂત ને જોઈને ભયના કારણે શરીરના નીચેના હિસ્સામાં છુપાઈ જાય છે. તેથી તે અંતિમ સમયમાં મળમૂત્રનો ત્યાગ કરે છે તે લોકો નર્કમાં જાય છે. જો કોઈ વ્યક્તિને મરતી વખતે સંતોષની લાગણી જોવા મળે છે, તો તે સ્વર્ગમાં જાય છે. આનો અર્થ એ કે તેણે જીવનમાં ઘણા સારા કાર્યો કર્યા છે. તેથી, છેલ્લા મિનિટમાં પણ તેના ચહેરા પર સંતોષ દેખાઈ રહ્યો છે.પરંતુ જે લોકોએ પાપ અથવા ખોટું કામ કર્યું હોય તેમના ચહેરા પર મૃત્યુનો ભય દેખાય છે. આવા લોકો નર્કમાં જાય છે.
સામાન્ય રીતે જ્યારે કોઈ વ્યક્તિ મૃત્યુ પામતા સમયે યમદૂત કાળા વસ્ત્રોમાં જોવા મળે છે. પરંતુ કેટલાક મહાન અને સજ્જન લોકોને પીળા કપડામાં દેવ પુરુષને દેખાઈ છે. આ લોકો સ્વર્ગમાં જાય છે. આ દેવ પુરુષ મૃત્યુ પામનાર વ્યક્તિને તેના વિમાનમાં સ્વર્ગમાં લઈ જાય છે.
જો અંતિમ ક્ષણે મૃત્યુને પામનાર વ્યક્તિ પાસે ગંગા જળ, તુલસી અને કુશ જેવી વસ્તુઓ હોય તો તે સ્વર્ગમાં જાય છે. જો કે, અંતિમ સમયમાં આ વસ્તુઓ ફક્ત મહાન આત્માઓના નસીબમાં જ હોય છે. ઘણીં વખત આ વસ્તુ ગોતવા જતા જ માણસના પ્રાણ ચાલ્યા જાય છે. જોકે અંતિમ સમયમાં આ ચીજો ફક્ત મહાન આત્માઓના જ નસીબમાં હોય છે. ઘણીવાર તો લોકો આ ચીજોની વ્યવસ્થા કરે છે તે પહેલા જ તે વ્યક્તિના પ્રાણ ચાલ્યા જાય છે.
જો મૃત્યુ સમયે વ્યક્તિના ચહેરા પર સંતોષનો ભાવ જોવા મળે તો તે સ્વર્ગ જાય છે. તેનો મતલબ છે કે તેમણે તેમના જીવનમાં ઘણા સારા કામો કર્યા છે. તેથી તેમના અંતિમ સમયમાં પણ તેમના ચહેરા પર સંતોષ જોવા મળે છે. વળી પાપ અને ખોટા કામ કરનાર વ્યક્તિના ચહેરા પર અંતિમ સમયમાં મોતનો ભય સ્પષ્ટ જોવા મળે છે અને આવા લોકો નર્ક જાય છે.
જે સત્પુરુષ મૃત્યુના સમયે મળ-મૂત્રનો ત્યાગ કરતા નથી તે સ્વર્ગ જાય છે. જ્યારે પાપી અને ખરાબ કામ કરનાર લોકોની આત્મા અંતિમ સમયમાં યમદૂતને જોઈને ભયના કારણે શરીરના નીચેના ભાગમાં છુપાવવા લાગે છે. તેનાથી તે પોતાના અંતિમ સમયમાં મુત્રનો ત્યાગ કરી દે છે અને આ લોકો નરક જાય છે.
મૃત્યુ એક એવો શબ્દ છે કે દરેક પ્રાણી એક દિવસ અથવા બીજા દિવસે સામનો કરે છે. આ શબ્દ સારા લોકોના હૃદયમાં ભય પેદા કરે છે. મહાન, મજબૂત, શ્રીમંત, પ્રતિભાશાળી, ઉદાર અને શક્તિશાળી લોકો મૃત્યુના નામે ડરે છે. આથી જ મોટાભાગના લોકો આ શબ્દને ભૂલી જવા માગે છે. તેને યાદ રાખવા પણ નથી માંગતા. દરેક જણ જાણે છે કે મૃત્યુ નિશ્ચિત છે, પરંતુ તેઓ માની રહ્યા છે કે તે દૂર છે.
સદીઓ અને મિલેનિયાથી, માણસ મૃત્યુને જીતવાની ઉત્સુકતા ધરાવે છે. તે અમરત્વ પ્રાપ્ત કરે. આ માટે, તેણે કેટલીક વખત અમૃતની કલ્પના કરી, તો તે અમરત્વ પૂરા પાડતા વરદાન આપતો. કેટલીકવાર તે મૃત્યુ ન પામનારા દેવતાઓ વિશે બોલતો, ક્યારેક તે સ્વર્ગીય સ્વર્ગીય માનવોની વાત કરતો. વિશ્વની લગભગ બધી સંસ્કૃતિઓ ભૂતકાળમાં દેવતાઓ અને ભૂતોનું અસ્તિત્વ, સ્વર્ગ અને નરકનું અસ્તિત્વ, પૃથ્વી અને માનવોના સ્વર્ગમાં આવતા દેવતાઓની સ્વીકૃતિ સ્વીકારે છે, પરંતુ વર્તમાનમાં તે ક્યાંય જોવા મળતું નથી.
દરેક સમકક્ષમાં, દેવતાનો અર્થ એક અલોપ્ય વ્યક્તિ છે જે મરી જતો નથી. ભૂત એટલે એક એવી આકૃતિ જેની જેવું લાગે છે પણ તેની પાસે શરીર નથી. સ્વર્ગનો અર્થ એ છે કે દુખોથી મુક્ત સ્થાન જે સદ્ગુણ કર્મોના સંચય દ્વારા પ્રાપ્ત થાય છે, અને નરક એટલે અશુભ કાર્યોની સજા ભોગવવાનું સ્થળ વિશ્વની તમામ સંસ્કૃતિઓ પુનર્જન્મમાં માને છે અને આવા દાવા વારંવાર કરવામાં આવે છે ભારત જેવા આસ્થાલક્ષી દેશમાં જ નહીં, પરંતુ ખૂબ જ આધુનિક ગણાતા દેશોમાં પણ મૃતકની શાંતિ માટે કેટલીક ક્રિયાઓ ચોક્કસપણે કરવામાં આવે છે હકીકતમાં આ બધી ધારણાઓ મૃત્યુની સંભાવના અને તેનાથી આગળ પણ કેન્દ્રિત છે.
મિત્રો તમને જણાવી દઇએ કે ભાદરવા મહિના માં લોકો તેના મૃત્યુ પામેલા પરિવારજનો માટે શ્રાદ્ધ કર્મ કરતા હોય છે. આ દરમિયાન આપણા મનમાં સ્વર્ગ-નર્ક, લોક-પરલોક જેવી ચીજો આવવાની શરૂ થઇ જાય છે અને આ સમયે આપણને વિચાર આવે છે કે કોઈ આપણું નજીનું વ્યક્તિ મૃત્યુ પામીને સ્વર્ગમાં જશે કે નર્કમાં જશે અને માનવામાં આવે છે કે મૃત્યુ સમયે અથવા તેના અંતિમ સમયે જો તમને વિશેષ ચીજ જોવા મળે તો મર્યા બાદ સ્વર્ગમાં જઈએ છીએ.
મિત્રો ભગવાન શ્રીકૃષ્ણએ ગીતામાં કહ્યું છે છે કે માનવ શરીરમાં 9 મુખ્ય દરવાજા છે. જીવનમાં સારા કાર્ય કરનારા મહાન આત્માઓ આંખો, નાક, મોં અને કાન જેવા શરીરના ઉપરના દ્વારથી સ્વર્ગમાં જાય છે. તેથી એવું કહેવામાં આવે છે કે જો કોઈ વ્યક્તિનું નાક મૃત્યુ સમયે થોડું આડુ થઈ જાય એટલે કે તેનો પ્રાણ નાકમાંથી નીકળે છે. આ રીતે આંખ બંધ ના થવી, કાન ખેંચાઈ જવો અથવા મોઢું ખુલ્લું રહી જવું એ પણ આ જ દર્શાવે છે.
મિત્રો આપણે બધા જાણીએ જ છીએ કે આ દુનિયામાં જન્મ લેનાર દરેક કોઈની મૃત્યુ નિશ્ચિત છે. મૃત્યુ ક્યાં ક્યારે અને કઈ પરિસ્થિતિમાં આવી જાય એ કોઈ જાણી નથી શકતું પણ શિવપુરાણમાં એવો ઉલ્લેખ કરવામાં આવ્યો છે કે વ્યક્તિના મૃત્યુ પહેલા તેને આવા સંકેતો મળે છે શિવપુરાણમાં જણાવવામાં આવ્યું છે કે મૃત્યુ આવવાના અમુક સમય પહેલા વ્યક્તિના જીવનમાં અમુક એવા ફેરફારો થવા લાગે છે જે જણાવે છે કે હવે તેનું શરીર સંસારની આ મોહમાયા છોડીને સ્વર્ગ તરફ જવા તૈયાર થઇ રહ્યું છે.
જો કોઈનું શરીર પીળું કે પછી સફેદે પડી જાય કે પછી શરીર પર લાલ રંગના ધબ્બા પડી જાય તો માનવામાં આવે છે જે હવે તેની મૃત્યુ નજીક છે શરીરના અમુક અંગો જેવા કે આંખો, કાન જીભ જો યોગ્ય રીતે કામ નથી કરી રહી કે પછી જીભ સુકાવા લાગે તો તે પણ એક ગંભીર સંકેત માનવામાં આવે છે અને જો વ્યક્તિનો ડાબો હાથ ફડકી રહ્યો છે અને સાથે જ જીભ પણ ફડકી રહી છે તો તે મૃત્યુ નજીક હોવાનો સંકેત દર્શાવે છે જો વ્યક્તિને ભૂરા રંગની માખીઓ ઘેરાવા લાગે તો તે મૃત્યુનો સંકેત માનવામાં આવે છે. જો કોઈ વ્યક્તિની આંખની રોશની લગાતાર ઓછી થઈ રહી છે અને રાતે ચંદ્રમા અને તારા ખુબ મુશ્કિલથી દેખાઈ રહ્યા છે તો તે પણ મૃત્યુ નજીક હોવાનો સંકેત આપે છે.